Hayat her şeye rağmen mükemmel bir yer! Kimi zaman insanlar ve çevremizde değer verdiğimiz kıymetlilerimiz bunu bertaraf etse de! Hayatta dimdik ayakta durmak için, sevdiklerimiz önemli tabi ki ama kimi zaman gelir ki, sevdiklerimiz bile yardım edemez bize.. Ancak kendi irademiz ve tecrübelerimizle dimdik durmalıyızdır..
Hayat zor derlerdi, ne kadar zor olabilir ki derdim.. Sevgi, saygı, sağlık ve huzur oldukça.. Kimi maneviyat kimi de maddiyatla çevrilince sorunlar, mücadele kaçınılmaz oluyor.. Emekle mücadeleni verirken, anlaşılamadığın veya el uzatıp destek olduklarının anlayamaması, seni yıpratırken, yine de bunlardan yenik düşmedim.. Çünkü ben buyum! Sen yaparsın, edersin, bunların arkasına bakmazsın ta ki had aşılana kadar... Her insan gibi zor zamanlarda destek, yanında olurken, sımsıkı tutan ellerle kenetlenmek istersin, istediğin kadar güçlü ol.. Sen söylemeden anlasın istersin.. Anlamamazlıktan gelenin yanından direk kaçanlardanım.. Kısaca; ucundan tutacağına hiç tutmasın diyenlerdenim...
Maneviyat, en derine inmek, anlamak, çözmek, anlaşılmak, sabırla anlatanların sonuca ulaştığında sımsıkı sarılması gibi devam eden içsel farkındalıkları, insanların yaşarken anlamalarını beklemek maalesef pek mümkün değil, imkansız değil gerçi.. Bir bakışınla, bi sözünle ne halde olduğunu anlayıp konuşmadan anlayanların, el uzatmaları benim ne kadar şanslı olduğumu gösterir o da ayrı bir konu.. Onlar her zaman ayrı yerdedir hiç şüphesiz.. Onlarda olmasa, hırçın, asi, huysuz, çekilmez biri olup çıkardım.. :))
Bu kadar olumsuz hallerde, sığınacağın, çıkarsız, huzur bulacağın, sıcacık yerde mola vermek kadar güzel bir histe yoktur o tamamen ayrı ve mükemmel bir şey..
Bundan sebep; kinci, kendini dünyanın merkezi sanan, kibirli insanları hep hayatımdan uzak tutmaya çalıştım.. Bu insanlara ne yapsan, ne desen boştur.. Yaşayarak, acı çekerek, kaybederek hayatın kendisi öğretmeli! Hayat onlara; bir tek sen yoksun veya sen mükemmel derecesinde hatasız biri değilsin gibi.. Herkes gibi Allah katından sende bir kulsun.. Ama dedim ya bu insanlara ne desen boştur.. En iyisi uzak tutmak ki iyi bakışı kirletmesinler diye.. Çünkü ben hayata, sevgi ve aşkla bakmayı tercih edenlerdenim.. Sevgi ve insan canlısı olan her yerde ışık hiç sönmez! Bu demek değil ki akıl denen mantığı kullanmıyorum, o tecrübelerle ve amaç, neden, etki, tepki ve sonuçla paralel ilerler..
Bu kadar hayatın içindeki insan psikolojisinden sıyrılıp en iyi gelen yere doğaya dönmek benim için arınma terapisidir.. Doğa, hayvanlar, keşifler, yeşil, mavi, turuncu, sarı, kırmızı, pembe, mor hatta siyah beyaz bile.. İnsanlar, içimdekileri kırınca, kirletince ve inanışıma dokunmaya çalışınca, kaçış noktalarımdır bu renkler.. :))
Renklerimin bendeki anlamı;
Yeşil, derinliklere inerken o kaybolmayan inanış gibi, orman, ağaçlar, çimenler, dağın zirvesindeki bahçe..
Mavi; gözlerin umuda daldığı yer gibi, deniz, gökyüzü..
Turuncu; yeşilliğimin içinde güneşe bakan ayçiçeği gibi, kış güneşinin meyve veren turunçgilleri gibi...
Sarı; her sabah doğan güneş gibi en sevdiğim gül rengi..
Kırmızı; aşkı ve tutkuyu anlatan gül gibi, güneş batarken yaşanılacakların, yeni gündoğumuna hazırlık aşaması gibi..
Pembe; çocukluktan kalma masumluğun renklendirilmiş hali gibi..
Mor; yeni yaşlarımla birlikte ilgi duymaya başladığım renk alışmaya çalışırken anlam yüklüyorum.. :))
Siyah; hiç renk katılmamış tek asil renk bana karanlığı değil, gecenin huzurunu yaşatır..
Beyaz; tüm renklerin birleşimi, en başa yani öze dönen masumluk gibi..
Bundandır, her rengi, börtü böceği, yeşili, doğayı sevmemin nedeni.. Yelpazemde olmazsa olmazlarım, bunlardır beni güçlü tutan ve tek başıma bile mutlu olmamdaki sebeplerim... Bundan dolayı, hayat her şeye rağmen güzel.. Bu güzelliklere, güzellik katana her zaman kapım çalınmadan açıktır.. :))
Bunun tersi, paletimi kirletenlere ise; demir parmaklık arkasından bakarım..
Herkesin yaşamında, ona bambaşka güzellikler katacak çok çok insanların olması ve o "insan"larla unutulmayacak, çünkü her an daha da güzeli yaşanacak gibi hatırda ezber oluşturacak olayların yaşanması dileğiyle..
Demet.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder